In januari 2023 zal mijn boek uitkomen bij #Vakmedianet VMN, met Profijtabiliteit als de titel. Het boek gaat over de waarde(n) van amplitie voor mensen in organisaties. En dat niet alleen; het gaat om het belang dat een organisatie, als een verzameling van mensen die een gelijk doel nastreven, heeft bij een optimale inzetbaarheid van de medewerkers om daarmee de organisatiedoelstellingen te bereiken. Dat mag uiteraard winst, profit, zijn. Maar het gaat breder, het gaat om het welzijn van de individuele medewerker, zijn team, de organisatie, de familie en ook graag de samenleving. Profijt heeft een bredere invulling als woord dan profit/winst.

In mijn nieuwe boek geef ik Profijtabiliteit dan ook als definitie mee:

Profijtabiliteit staat voor het creëren van nut, voordeel en winst uit een organisatie, als zijnde een groep van mensen met een gezamenlijk doel, voor zichzelf als organisatie en een brede directe kring om hen heen.

Deze term past veel beter naar mijn idee bij de toegevoegde waarde die mensen hebben binnen organisaties. Zeker in de laatste 10 jaar zien we mede door de demografische ontwikkelingen een verandering van de positie van de klassieke werknemer. De arbeider wordt steeds meer een deel van de familie, iemand die bijdraagt aan het welzijn van ieder in de organisatie. Zeker de jongeren geven duidelijk aan wat zij willen bereiken en wat zij nastreven. Hierbij wordt hun doelstellingen gekoppeld aan de doelstelling en de kernwaarden van de organisatie. Hun kernwaarden doen ertoe en zij beoordelen een potentiële werkgever op die kernwaarden. Zij kijken samen met steeds meer medewerkers in een andere levensfase naar wat de organisatie bijdraagt aan het welbevinden van mensen en de wereld.

Het is dan ook de vraag of we nog wel mogen spreken van Human Resources. Ik zie op LinkedIn en in andere publicaties gelukkig steeds meer steun voor het weglaten van de term resources, hulpbronnen. Zelfs van mensen als Henri Mintzberg, die toch vaak wordt gezien als de structuur man.

Uiteraard zullen enkelen die dit lezen, zeggen: maar waar gaat dit over het is toch gewoon een begrip? En dat is ook zo; we hebben gewoon geaccepteerd dat dit begrip nog steeds met veel overtuiging worden gebruikt. Ik heb ook geen bezwaar tegen het individu dat die term gebruikt. Ik denk echter dat woorden ertoe doen en invulling geven aan het gevoel wat erbij hoort. En steeds meer mensen voelen zich niet prettig als een inwisselbare hulpbron, zoals Taylor ons heeft geleerd zo’n honderd jaar terug. 

Profijtabiliteit past dan ook goed bij de andere steeds meer gebruikte term Amplitie, het vergroten en versterken van de positieve aspecten van medewerkers. Profijtabiliteit is te berekenen en op basis van een aantal wetenschappelijke studies is aan te geven dat investeren in mensen een behoorlijk rendement oplevert. Afhankelijk van wat je allemaal meegerekend gaat het om minimaal 250% profijt. Of te wel, investeren in mensen, of dat alleen zakelijk gericht is of ook privé, het levert de organisatie voordeel op.

Wat te denken van minder verzuim door hogere bevlogenheid, minder verloop, hogere productiviteit, lagere stressbeleving, hogere klantwaardering en zo door. Het rimpelingseffect van investeren in mensen is niet altijd goed te overzien maar het profijt is er wel naar en wie wil dat nu niet.

Hier zal wel een organisatieontwikkeling en een cultuurontwikkeling voor nodig zijn; we gaan van een meer Angelsaksische benadering naar een Rijnlandse invulling van organisaties. Dat is nogal een verschil. Dus ben ik voor een ontwikkelingstraject in plaats van een veranderingstraject; dat suggereert dat er iets fout is en dat is niet zo. We ontwikkelen ons naar een andere samenleving waarin profijt voor iedereen voorop staan. Dat is een ontwikkeling waard.

Paul ter Wal (+31651663087 I paul@paulterwal.nl

)